Śnieżne Szczyty

Verdomd

Zaśnieżone szczyty. Trudno wdrapać się na te góry. Jest to cały pas górski. Nikt w historii nie odkrył żadnej z tych gór, więc nie wiadomo co czeka na górze...

Elloneaur

Machnął parę razy potężnymi skrzydłami, leciał wzdłuż pasma górskiego. Zleciał niżej, złapał kozicę i zaczął ją połykać ,wpierw połamał jej wszystkie kości. Wylądował na szczycie góry. Piach spod jego szponów zleciał w dół. Nagle rozległ się przerażający ryk, z jego paszczy, spowodowało to lawinę ,która zleciała do stup góry. Ułożył po sobie skrzydła, ilustrował okolicę.

Raven

Po zboczu góry, na grzbiecie białego tygrysa wspinał się elf. Tygrysica pięła się w górę stawiając pewne kroki. W pewnym momencie zatrzymała się, a Raven rozejrzał się dookoła.
Witaj, szlachetny potomku wielkich bestii - przesłał istocie telepatyczną myśl, tygrysica jednak wydawała się niespokojna, spojrzała na smoka, potem w dół, na masy śniegu. Elf zaśmiał sie cicho.
Czy masz zamiar, Krwawoszpony, ryczeć po raz kolejny ? Ma towarzyszka nie śmie piąc się wyżej bez zapewnienia ! - elf zeskoczył z siodła i dalej poruszał się przy boku tygrysicy opierając dłoń na jej łapie.

Elloneaur

Trzepnął niespokojnie skrzydłami na widok tygrysa. Wbił pazury w skałę,gotów był w każdej chwili urwać się do ucieczki,lub czegoś gorszego.

Akhira

Leciałam na Spahirze, coraz wyżej i wyżej...
Wylądowałam na drugim szczycie, zionęłam ogniem, kamienie się osunęły, a ja ułożyłam się tak, by Aki mogła zejść.
-Jak dobrze mieć bliskich...
A jak dobrze mieć Ciebie... Pogłaskałam Saphirę po pysku i zobaczyłam Elloneaur.
Witaj najpotężniejszy ze wszystkich smoków... Proszę nie skrzywdź mnie...

Elloneaur

Odwrócił pysk w stronę elfa. Spojrzał na nią czerwonymi ślepiami. Nie odpowiedział nic. Odwrócił wzrok na tygrysa, zerwał się do lotu.

Akhira

Przyglądałam się sytuacji. Zastanawiałam się co ma zamiar zrobić Elloneaur... Miałam najgorsze obawy, miałam nadzieje, że nie skrzywdzi Raven'a i jego tygrysicy...
Również to przykuło moją uwagę.

Elloneaur

Wylądował na niższej skale. Śledził wzrokiem stado górskich kóz. Zamachał skrzydłami, teraz jednak robił wszystko cicho,by te go nie spostrzegły.

Akhira

-Mogę dołączyć?- Zapytała się telepatycznie Elloneaur, czekając na odpowiedź, leciała bezszelestnie, unosiła się na gorącym powietrzu płynnie szybując.

Elloneaur

- tak -odpowiedział, szykował się do ataku

Akhira

-Mam propozycje... Może ja zaatakuje z południa, a ty z północy,a żeby nie uciekły na boki zrobimy krąg ognia, jak myślisz?- Pytała wciąż telepatycznie, szykując się do ataku....

Elloneaur

- rób co chcesz, ja nie gram w kulki -odpowiedział, wyrwał się do lotu, z początku powoli szybował za kozami. Jednak znudziło mu się to, jedną kozicę złapał w pysk a dwie złapał w szpony. Wylądował na skale , na której przesiadywał wcześniej, przygniótł kozice do ziemi by mu nie uciekły. Zaczął pożerać pierwszą ofiarę.

Akhira

Natomiast ona złapa w swój pysk dwie kozice, w czym jedna bezwładnie zwisała, a w nogi złapała dwie. Usiadła na wierzchołku góry, przygniatając kocice ogonem i powoli je konsumując.

Elloneaur

Znudziły mu się już do jedzenia koze. Wciął je w psyk i wyrzucił w dół gór. Był nadal głodny. Spojrzał na Aphirę, jakby miał jakiś plan.

Akhira

Czuła jego spojrzenie, podniosła bariery, nie miała ochoty na prymitywną kłótnię.
Mh... Mruknęła i nie mogła powstrzymać uśmiechu na widok Elloneaur.