Chata Saldeana

Saldean

Skromna chata ukryta wśród niedostępnych terenów. Idealne miejsce dla samotnika, jakim jest Saldean.

Akhira

Lecę na Saphirze, gdy w dole spostrzegam czyjąś chatkę...
-Myślisz, że to nowy?- Zapytałam się Aki.
Tak, myślę, lądujemy ! Uśmiechnełam się wesoło.
Wylądowała przy chacie.
Zapukałam.

Saldean

Przedarł się przez gęstwinę i skierował w stronę chatki. Już daleka zobaczył ogromnego smoka, a gdy podszedł bliżej, dostrzegł elfkę stojącą przed drzwiami. Ponaglił ogiera. Po chwili zeskoczył z grzbietu konia tuż obok gościa.
- Witam - spojrzał na obcą.

Akhira

Odwróciła się powoli.
Witaj... Spojrzała mu głęboko w oczy.
Wsadziłam łeb i również mu się przyglądałam, poczym rzekłam.
-Witaj Elfie...

Saldean

- Witajcie... obie - uśmiechnął się lekko, prawie niezauważalnie i poklepał Daliana po pysku. Koń prychnął cicho. Obaj przyglądali się gościom z ukrytym zainteresowaniem.
- Co was do mnie sprowadza? - zaraz jednak zreflektował się. - Jestem Saldean - skłonił się nieznacznie.

Akhira

Dziwi mnie twe zachowanie, jestem również Elfem. Skineła głowę i spojrzała na konia...
Piękny koń... Poklepała konia po pysku.
- Aż ślina leci...- mruknęła.
Saphiro... On nie jest do jedzenia. Spojrzał na Saphirę, tak aby więcej tak nie robiła...
-Ehh...- Powiedziała telepatycznie do Aki.

Saldean

Spoważniał, spojrzał na smoczycę, po czym przeniósł wzrok na elfkę.
- Wybacz. Tak długo nie miałem kontaktu z żadnymi Elfami, że zapomniałem o porozumiewaniu się bez słów. Ale ja wolę, by wszystko zostało jasno wypowiedziane - odwrócił się, przywiązał wodze Daliana do pobliskiego drzewa i pchnął drzwi chatki.
- Może wejdziesz?

Akhira

Chętnie Uśmiechnęła się i powoli weszła.
Wsadziła łeb przez drzwi i oparła go o podłogę.

Saldean

Przepuścił elfkę, ominął leżący na podłodze łeb smoczycy, który prawie zajmował całe pomieszczenie i stanął przy stole. Obejrzał się na szafkę z zapasami, podszedł do niej, przeszukał i wyciągnął dwa wystrzępione kielichy oraz butelkę pełną zielonkawego płynu. Uśmiechnął się przepraszająco do elfki.
- Niestety, nie mam niczego wytwornego, czym mógłbym ugościć Przywódczynię. Mam nadzieję, że będzie ci smakowało - postawił kielichy na stole, wypełnił je napojem i podsunął jeden z nich w kierunku gościa. Spojrzał na smoczycę. - Dla ciebie nic nie mam. nawet nie wiem, na co miałabyś ochotę. Poza Dalianem - uśmiechnął się.

Akhira

Dziękuję. Cóż, dziwne to uczucie być tak wysoko traktowanym, dość nie podobne do mnie... Uśmiechnęła się i wypiła sok, po chwili powiedziała.
Pyszne... Co to jest? Przyglądała się uważnie soku...